άσχετο,απλά μου πέρασε από το μυαλό:Κι εσύ καθόσουν εκείΦορώντας ένα ασημένιο άρωμαΚοιτώντας βαθιά μέσα στο ζεστό,απόκοσμο ΣύμπανΨάχνοντας το πέρασμα στο ακρόνειρο,Την μυρωδιά του Τελικού ΠαρατηρητήΜια γεύση από σίδερο στην άκρη της γλώσσαςΝτύνουμε τους νεκρούς με γραβάτες,με υπονοούμενα,Θα γυρίζει ακόμη στο μυαλό μου αυτή η άσκοπη θυσία, όταν θα γίνω στάχτηΠου πήγε το αίμα μουκαι γιατίκάθομαι εδώ και σκορπάω αναπνοέςΠοιανού χάρτης είναι αυτό το μουσκεμένο κωλόχαρτο εκεί πάνω;Κι εσύ καθόσουν εκείΦορώντας αυτό το απόκοσμο Σύμπαν τυλιγμένο στο λαιμό σουΟι πατούσες σου βρεγμένες από την ηδονήΤα μαλλιά σου ξυρισμένα από τα άστραΆγρια απελέκητη ματιάΜετάξι, μόνο μετάξι τυλίγει το κορμί σου.Μετά, δεν άντεξες,πήρες φωτιά.Πάλι.Κωστής Αργυριάδης
Post a Comment
1 comment:
άσχετο,απλά μου πέρασε από το μυαλό:
Κι εσύ καθόσουν εκεί
Φορώντας ένα ασημένιο άρωμα
Κοιτώντας βαθιά μέσα στο ζεστό,
απόκοσμο Σύμπαν
Ψάχνοντας το πέρασμα στο ακρόνειρο,
Την μυρωδιά του Τελικού Παρατηρητή
Μια γεύση από σίδερο στην άκρη της γλώσσας
Ντύνουμε τους νεκρούς με γραβάτες,
με υπονοούμενα,
Θα γυρίζει ακόμη στο μυαλό μου αυτή η άσκοπη θυσία, όταν θα γίνω στάχτη
Που πήγε το αίμα μου
και γιατί
κάθομαι εδώ και σκορπάω αναπνοές
Ποιανού χάρτης είναι αυτό το μουσκεμένο κωλόχαρτο εκεί πάνω;
Κι εσύ καθόσουν εκεί
Φορώντας αυτό το απόκοσμο Σύμπαν τυλιγμένο στο λαιμό σου
Οι πατούσες σου βρεγμένες από την ηδονή
Τα μαλλιά σου ξυρισμένα από τα άστρα
Άγρια απελέκητη ματιά
Μετάξι, μόνο μετάξι τυλίγει το κορμί σου.
Μετά, δεν άντεξες,
πήρες φωτιά.
Πάλι.
Κωστής Αργυριάδης
Post a Comment