Τι θα ‘λεγες αγάπη μου να βάφαμε το σπίτι
Να το περνούσαμε ένα χέρι που έγινε χάλια
Ξέρω κάτι καλούς μαστόρους κάτι καλά παιδιά
Έχουν αναλάβει ένα κάρο τέτοιες δουλειές
Εμείς απλά θα πρέπει να σύρουμε τα έπιπλα
Να τα μαζέψουμε στο κέντρο του σαλονιού
Κοιτάζω εδώ και μέρες τους τοίχους τους καημένους
Έχουν μαυρίσει για τα καλά θα μπορούσες να πεις
Λες και κάποιος εσωτερικός ήλιος τους έκαψε
Γι αυτό ας τους αλείψουμε μ’ αντηλιακό μωρό μου
Αστειεύομαι σπουργίτι μου απλά το μόνο που θέλω
Είναι να τους δω και πάλι σοβατισμένους
Έπειτα τα έπιπλα κούκλα θα έχουν πολλά να πουν
Τόσα χρόνια από απόσταση το ένα βλέπει τ’ άλλο
Είναι ευκαιρία να τα κατευθύνουμε στο κέντρο
Στη μέση απ’ το σαλόνι θα γνωριστούν καλύτερα
Θα τα σκεπάσουμε με νάιλον κι εφημερίδες
Θα στρώσουμε παντού ολόγυρα στο πάτωμα
Λοιπόν γλύκα κοίτα να το κάνεις γρήγορα απόφαση
Εντάξει μπορεί να ταλαιπωρηθούμε λίγες μέρες
Όμως μετά θ’ απολαμβάνεις ένα ταβάνι μούρλια
Τοίχους πιο λευκούς κι από κόλλα άλφα τέσσερα
Ίσως μονάχα ένα πρόβλημα με τα έπιπλα προκύψει
Ίσως αγαπηθούν και δεν γυρίσουν στη θέση τους
Μα δεν πειράζει αγαπούλα μη το πάρεις κατάκαρδα
Μια νέα διακόσμηση ποτέ δεν έβλαψε κανέναν
No comments:
Post a Comment