Thursday, December 4, 2008

πως χάνει κανείς το νόημα του ''είναι''

0.1


Η ανάγκη εξημερώνει τη συνείδηση. Ο παρακείμενος και ο υπερσυντέλικος είναι οι μόνοι χρόνοι που χρησιμοποιώ πια για να ζήσω. Ζω για να θυμάμαι. Θυμάμαι ένα ήσυχο αγόρι που ήθελε να γίνει τέρας. Τώρα κουράρω στον καθρέφτη ένα τέρας που θέλει να γίνει ξανά αγόρι. Η άνθρωπος, έστω.

Κάπως έτσι.

Θέλω να πω πως παλιά, καθόμασταν στο παγκάκι και περιμέναμε το κορίτσι, κάναμε δύο τσιγάρα περιμένοντας και αυτό ήταν. Δύο τσιγάρα δικαιολογία είχαμε. Αν ήμασταν πιο μάγκες θα κάναμε επανάσταση. Αλλά δεν ήμασταν. Ήμασταν μια τούφα νιάτα. Μπερδεμένη. Αποδεικνύεται επιστημονικά πως αποκλείεται μια τούφα να μην μπερδευτεί. Αν σκεφτεί κανείς τα λάθη που έκανε, αναγκαστικά θα σκεφτεί πως κάποιος έφταιγε γι’ αυτά. Το σύστημα, οι γονείς, το σχολείο, η πρέζα. Όποια πρέζα. Όποια λάθη. Όποιο σύστημα.

Πήγα στη συναυλία, στη γκόμενα και στο μπαρ και δεν έφυγα ποτέ. Τον καθένα κάπως τον στριμώχνει το σύστημα. Εμένα έτσι με κέρδισε.

Ποια μυστικά μας ένωσαν ,πόσες φορές εμπιστεύτηκα τυφλά κάποιον μαλάκα που με έσυρε σόλο στο χάος και στην αυτοκαταστροφή, τι έγινε και δεν καταλήξαμε να ληστεύουμε βενζινάδικα, η ιστορία θα το πει, η ιστορία θα το πιει καλύτερα μαζί με τα άλλα που δε λέγονται, φίλοι με χιλιάδες ιδέες να τους τρώει ο βιολογικός και η πρέζα, πως σκοτώνομαι καθώς τα βλέπω όλα αυτά να γίνονται, και η ερώτηση: ‘’καλά ακόμη ζει εκείνη;;’’ κι εγώ καθαρός και ξάστερος να σκέφτομαι ποιος μπάσταρδος τους σκότωσε όλους αυτούς, ποιο κράτος σέρνει τα λοξά μυαλά, τους άλλους, αυτούς που σηκώνουν κεφάλι, αυτούς που δεν νιώθουν αναγκαία όλα αυτά που τους λένε να κάνουν, στην πρέζα και στον αυτοεξορισμό από την κοινωνία , μετά θυμάμαι πως παίζουν μαζί μας, μαζί ΜΑΣ, και κανείς δεν θα επιβιώσει, θα μεγαλώσει και θα ξεχάσει, δεν δικαιολογώ κανένα, ακόμη περισσότερο αυτούς που δεν έχουν αίσθηση της πραγματικότητας, ακόμη περισσότερο αυτούς που έχουν αίσθηση και δεν δίνουν σημασία, ακόμη περισσότερο δεν δικαιολογώ κανέναν που ξέρει τι γίνεται και σκάει, σιωπά, η αδιαφορεί, μπροστά σε αυτή τη μετάγγιση: έχουμε χρήμα αντί για αίμα και πτώματα αντί για υπόπτους. Και ποιο κίνημα θα μου ξανακαλύψει τον ουρανό που είναι μπλε και το χώμα που δεν είναι κόκκινο από το αίμα και όλα αυτά τα τέτοια, εκείνα που δεν είναι αυτά, ούτε θυμάμαι ποια είναι τα όμορφα που λέγαμε ρε.

Είχαμε χάσει ήδη, όταν αρχίσαμε να ανοίγουμε τις καρδιές μας. Αφού η πραγματικότητά μας ήταν στο MTV, μετά στο BBC, μετά γενικά, μετά αφομοίωση, μετά τα πάντα ήταν πραγματικότητα.

Τα πάντα εκτός από εμάς.

Τώρα απλά πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε ενεργοί.

Τώρα μείναμε μόνοι σαν πνευματοδοχεία στο ράφι. Και πολλά λέω. Μιλάμε για τα παλιά σαν σκατόγεροι.
Ούτε φωτογραφίες δεν έχουμε από τότε, κάτι προσχέδια μιας μίνι επανάστασης, λέγαμε να αλλάξουμε τον κόσμο, να αλλάξουμε τα πάντα, μετά μόνο αδιέξοδα κι εύκολες δουλειές, να και το κουτσούβελο, που να τρέχεις τώρα, είναι και το δάνειο για το καινούργιο αμάξι και το σπίτι μου είναι και μικρό και θα πάω σε άλλο μεγαλύτερο, και ποιος σου φταίει τελικά ρε μπαγάσα, σου είπε κανείς να σοβαρευτείς και να χάσεις το νόημα, το σύστημα σου είπε να συμβιβαστείς και το έκανες, είναι ωραίο, είναι γλυκό, αλλά δεν είναι εσύ, το σύστημα δεν είναι εσύ, δεν είσαι γενικά, αλλά το ξέχασες, αλλά θυμάσαι εκείνο το πράγμα, έμοιαζε σαν επανάσταση, αλλά ήταν απλά μια φευγαλέα ιδέα χωρίς αποτέλεσμα. Νεανικές απερισκεψίες.

Κωστής Αργυριάδης

1 comment:

Unknown said...

To nohma tou einai eihe hathei apo thn arhi, apo tote diladi pou mas hwrisane se taxeis kai mas didaskane Thryskeutika thn wra ths Istorias kai twn arhaiwn. Apo tote pou o dieuthynths tou sholeiou stamatouse to mathima gia na mas pei oti h Kwnstantinoupolh einai ellhnikh kai oti 'pali me hronia me kairous pali dika mas tha'nai...'. Gia proswpikes emphreis milaw. Gia to dimotiko twn dytikwn synikiwn pou phgaina. Etsi apo nwris, ena systhma pou tha eprepe na me kanei na skeftomai san anthrwpos me ekane na pistevw san zown. Kapws etsi fagame thn prwth mas htta. Toulahiston osoi phgan s'ekeino to gamhmeno liwmeno sholeio me skeph apo amiantolamarina kai toihous apo plastiko.