Thursday, September 4, 2008

θα ξαναρθούμε

θα ξανάρθει ο καιρός
που το όνειρο
θα μας ξυρίσει το σαράκι και το κουράγιο

μια ελπίδα που έγινε υγρασία
μια μάχη που έγινε τηλεοπτικό σόου
μια πρώην που θέλει πίσω τη γάτα
μια πληγή που στάζει τόσο,
που έγινε λίμνη και σε κατάπιε

μια αλήθεια που έγινε συνήθεια,
απο αυτές που κρύβεις

κάτω από την ψυχολογική σου μοκέτα

μαζί με τις επαναστάσεις και τις τσόντες.

μια διαμαρτυρία που γέρασε
και έγινε καρκίνωμα,
ένα απλανές,
αθόρυβο μπουζούκι
στο τέλος του νου,

το κορίτσι που μένει στον πρώτο όροφο
εκείνο που σε γούσταρε
και σήμερα σε κοίταξε λες
και μόλις,
ξανά,
βγήκες από τον τάφο.

Πιάνουμε τα όνειρα κοτσίδα
και τα κάνουμε μπουγάδα
μαζί με τα ξώβυζα βράδια της εφηβείας
μαζί με τις επαναστάσεις που
δεν προλάβαμε να κάνουμε

No comments: