Thursday, September 4, 2008

Ονειροκρατούμενος

σε ένα όνειρο
άλλαζα επιδέσμους σε αγάλματα

σε ένα άλλο
κυνηγούσα κόκκινες φλέβες πλάι στους δρόμους

έτρεχε το αίμα, κυνηγούσα εγώ άτσαλα
να μαζέψω ό,τι μπορούσα

ήμουν αιώνιος
και καταραμένος

μετά συναρμολογούσα παράλογα πτώματα σκέψης
έφτιαχνα μια καταστροφή και την άφηνα να κουρνιάζει μαζί με τις υπόλοιπες

με
τύψεις
και
υπερβολή

συνέχιζα να πραγματοποιώ τα όνειρά μου



σκιά μιας σκέψης
φόδρα επανάστασης
κακόσιδερωμένη αντίληψη των πραγμάτων

που με σπρώχνει συνέχεια
σε μια πρόσκρουση με το αιτιατό

ριζωμένο μέσα μου το ξυπνητήρι
να μετράει το φως που λυγίζει
και σκουριασμένα φεγγάρια
μνήμες απόνερα
αναμονή δικαιοσύνης
πένθος συγκρατούμενου

η απέναντι άδεια καρέκλα
εκείνη
που θα έπρεπε να αναπαύεται ο έρωτας

η τηλεόραση πιο πέρα να φτύνει ήχους και μπλε χρώμα

τον κολλητό, τον αποπήρα χθες
μου μιλούσε για αγάπες, για επαναστάσεις και τέτοια

χοντροκομμένα, μετά τον χωρισμό μου
του είπα

΄΄ η έμπνευση φορούσε ρόμπα όταν η επανάσταση
αποφάσισε την ύπαρξή της΄΄

μαλώσαμε

δίκιο είχε

ήταν ΄’ένας ονειροπόλος'

ήμουν ένας ονειροκώλος ποιητής που στόχευε κέντρο στη μιζέρια.

No comments: