Thursday, September 4, 2008

Ανθρωπρέπεια

Ο καταναλωτισμός αναδομεί το Πλάσμα.

Δεν ζητάω τίποτα,
ούτε χειροκρότημα,
ούτε δημόσιο λιθοβολισμό.

Τα πάντα είναι δικά μου.
Τίποτα δεν είναι αληθινό.

Η σκισμένη ενόραση του Εγώ.

Όνειρα μέσα σε σκονισμένα βαζάκια.

Η ηχώ της ανθρωπρέπειας
τεμαχίζεται σε μικρά ουρλιαχτά
καθώς αντιμετωπίζει
τους αρμόδιους.

Τώρα βλέπω:
εμάς σμπαραλιασμένους,
μεθυσμένους
να σημαδεύουμε μετεωρίτες με τα μπουκάλια μας
ελπίζοντας να πέσουν πάνω μας.

No comments: