Tuesday, September 2, 2008

για την ποίηση

Πρώτιστο καθήκον της Ποίησης σήμερα δεν είναι βέβαια η σύνθεση ποιημάτων, είναι το να ζεις ποιητικά έχοντας ενστερνιστεί όλη την ποιητική περιπέτεια, την περιπέτεια της ποίησης, για να περάσεις στην ποίηση της περιπέτειας. Το να γράφεις ή να μη γράφεις ποιήματα είναι δευτερεύον. Και άλλωστε, πως να γράψεις ποιήματα αν δεν τα ζήσεις πρώτα; Μέσα στην καθημερινότητα υπάρχουν πάμπολλες ευκαιρίες να ζήσουμε ποιητικά, και, με τον καιρό, δημιουργούμε τις δικές μας. Τα μάτια είναι ανοιχτά, και τα σκυλιά λυμένα. Οι άνθρωποι γύρω μας είναι όλοι θησαυροί, αρκεί να τους ανοιχτείς και να τους επιτρέψεις να ανοιχτούνε. Μια νύχτα με μια φίλη είναι χίλιες φορές πιο πολύτιμη από χίλιες ποιητικές συλλογές, αν ξέρεις και να ζεις και να διαβάζεις, αν ξέρεις να διυλίζεις και να αποστάζεις. Έχοντας καταπιεί βιβλία, χιλιόμετρα, εδέσματα, ποτά, εικόνες, τραγούδια, αναμνήσεις, τα πάντα και τους πάντες, επιχειρούμε και πάλι την επαναφορά της περιπέτειας μέσα στην καθημερινότητα, και την εισβολή της καθημερινότητας μέσα στην ποίηση.

Νέστορας. Ι. Πουλάκος

διαβάζοντας Γιώργο Ίκαρο Μπαμπασάκη


source: http://vakxikon.blogspot.com/2007/08/blog-post.html



1 comment:

Anonymous said...

kai kata thn tapynh mou apopsh h eirwneia tou olou thematos einai oti...h Omhrou odysseia peftei poly pio konta se auton `orismo' ths poihshs apo ti to ergo tou Kwsth Palama...Diwrthoste me an kanw lathos